အဓိက ႏွင့္ သာမည

အဓိက ႏွင့္ သာမည

လူသားတိုင္းတြင္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လိုအပ္ခ်က္မ်ား၊ လိုခ်င္မႈမ်ား
ေျမာက္မ်ားစြာကို ႀကံဳေတြ႕ ၾကရပါသည္။ ထိုသို႔ ေတြ႕ႀကံဳၾကရာတြင္ အခ်ိဳ႕သည္
မရွိမျဖစ္ အေရးႀကီးေသာ္လည္း၊ အခ်ိဳ႕မွာကား မရွိမျဖစ္ အေရးမႀကီးပါ။
မရွိမျဖစ္ (essential) အေရးႀကီးေသာ ကိစၥမ်ားကို လိုအပ္ခ်က္ (need) ဟု
သတ္မွတ္ႏိုင္ၿပီး၊ အေရးမႀကီးေသာ(extra)၊ မိမိဆႏၵရွိေသာ ကိစၥမ်ားကို
(want) ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုအခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို ကြဲကြဲျပားျပား
ျမင္တတ္ရန္ ႏွင့္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ အေရးႀကီးပါသည္။
ပုထုဇဥ္ လူသားမွန္သမွ် လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း ဆႏၵ ရွိၾကသည္မွာ အမွန္ပင္
ျဖစ္ပါသည္။ သက္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္အလိုက္၊ ပတ္ဝန္းက်င္အလိုက္ လိုခ်င္ေတာင့္တ
ၾကပါလိမ့္မည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္က ကစားစရာ အ႐ုပ္လွလွ မ်ားကို
လိုခ်င္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း လူႀကီးမ်ားက မူ Ipad ကိုလိုခ်င္မည့္သူ ရွိသလို၊
Samsung Galaxy S IV လိုခ်င္သူလည္းရွိမည္။ ေျမကြက္မ်ားကို လိုခ်င္သူ
လည္းရွိမည္၊ စာအုပ္မ်ားကို လိုခ်င္သူလည္း ရွိမည္ စသည္ စသည္ျဖင့္
နယ္ပယ္အလိုက္ လိုခ်င္ေတာင့္တမႈ (want) မ်ား ရွိၾကပါလိမ့္မည္။ ထို႔အတူ
လိုအပ္ခ်က္ (need) မ်ားလည္းရွိၾကပါလိမ့္မည္။
ထိုအခ်က္ႏွစ္ခ်က္သည္ ကြဲျပားသေယာင္ႏွင့္ မကြဲျပားတတ္ၾကပါ။ ယေန႔ေခတ္ လူငယ္
တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာရပ္အသီးသီးကို ေလ့လာၾကရာတြင္ ကြန္ပ်ဴတာ
တစ္လံုး (laptop ျဖစ္ေစ၊ desktop ျဖစ္ေစ) လိုအပ္ၾကသည္က မ်ားပါသည္။
သို႔ရာတြင္ ထိုကြန္ပ်ဴတာကို မည္မွ် အတိုင္းအတာအထိ အသံုးျပဳမည္နည္း၊
ထိုအေပၚတြင္ မူတည္က want ႏွင့္ need ကို ခြဲျခားၾကရပါမည္။ သာမာန္
တစ္ကိုယ္ရည္သံုးရန္ အတြက္သာျဖစ္ၿပီး လုပ္္ငန္းသံုးရန္ အတြက္ မဟုတ္ပါက
Dual Core ေလာက္ဆို လံုေလာက္ပါသည္၊ သို႔ေသာ္ သူမ်ားတစ္ကာေတြ i3, i5, i7
ဆိုလွ်င္္ ကိုယ္ကလည္း i3, i5, i7 လိုခ်င္ၾကပါသည္။ မိမိအသံုးျပဳမည့္
ကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ Dual Core ျဖင့္လံုေလာက္လွ်င္ ၎သည္ need ျဖစ္ၿပီး i3,
i5, i7 မ်ားသည္ want ျဖစ္သည္ကို ကြဲျပားျခားနားရန္လို ပါသည္။
ကြဲျပားျခားနား သည့္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္လိုပါသည္။
မိမိေဆာင္ရြက္ရမည့္ ကိစၥမ်ားသည္ Dual Core ျဖင့္ မစြမ္းႏိုင္၍ i3 မွသာ
ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ ၎သည္ need ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္၊ လက္ရွိအျခေနျဖင့္
သံုး၍ရေသာ္လည္း ပိုေကာင္းသည္ကို ေတာင့္တသည္မွာ need မဟုတ္ဘဲ want
သာျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူလည္း ipad၊ ကြန္ပ်ဴတာ i7 စသည္မ်ားကို လိုခ်င္ပါသည္၊
သို႔ေသာ္ စာေရးသူအတြက္ ထိုအရာမ်ားသည္ need မဟုတ္ေသးပါ။ need ျဖစ္လာသည့္
အခ်ိန္တြင္ ႀကိဳးစား ဝယ္ရပါမည္။
မိမိတြင္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အဝတ္အစားမ်ား ရွိေသာ္လည္း ပြဲလမ္းသဘင္၊
အခမ္းအနား မဂၤလာေဆာင္၊ ဘြဲ႕ယူ စသည္ျဖင့္ တက္ေရာက္ရန္ ရန္အတြက္ အဝတ္အစား
ေကာင္းေကာင္း မရွိသည့္အခါ ဝယ္ရမည့္ အဝတ္အစားကို need အျဖစ္
သတ္မွတ္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ လစာထုတ္ရက္ အျပန္ shopping center ကို
ဝင္ပါသည္၊ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေသာအခါ အဝတ္အစား လွလွေလးမ်ား ေတြ႔ပါသည္၊
ႀကိဳက္သည့္ ပံုစံ၊ အဆင္ေလးမ်ား ေတြ႔သည့္အခါ အိတ္ထဲမွာလည္း
ပိုက္ဆံပါေနေတာ့ ဝယ္လိုုက္ပါသည္။ ထိုကိစၥမွာ want ျဖစ္ပါသည္။
ဆယ္တန္းေအာင္ျမင္ၿပီးသည့္ အခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ေနသူမ်ားကလည္း
သင္တန္းမ်ားတက္ၾကသလို နယ္တြင္ ေနသူမ်ားကလည္း သင္တန္းတက္ရန္ ရန္ကုန္သို႔
လာၾကပါသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ၊ အဂၤလိပ္စာ၊ LCCI၊ HR၊ ေဆးဝါးကၽြမ္းက်င္ စသည္ျဖင့္
သင္တန္းမ်ိဳးစံုကို တက္ကာ Certificate မ်ိဳးစံု စုေဆာင္း ၾကပါသည္။
စာေရးသူ၏ အခ်ိဳ႕ေသာ သင္တန္းသား၊ သင္တန္းသူမ်ားတြင္ ရွိေသာ Certificate
မ်ားသည္ အိမ္ေဆာက္သည့္အခါ အမိုး မိုး၍ပင္ ရႏိုင္ပါသည္။ တကယ္တန္း
အလုပ္ရွာၾကေသာ အခါ Certificate မ်ိဳးစံု ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ္လည္း
အခက္အခဲေတြ႕ၾကပါသည္။ အဓိက ႏွင့္ သာမည မကြဲျပားသည့္ ျပႆနာ ပင္ျဖစ္ပါသည္။
မိမိ ဘာျဖစ္ခ်င္သည္ကို မစဥ္းစားပဲ အမ်ားတကာ ေကာင္းသည္ ေကာင္းသည္ ဟု
ေျပာၾကေသာ သင္တန္းဟူသမွ်ကို တက္ၾကပါသည္။ တတ္သင့္သည့္ ပညာရပ္မ်ား
အားလံုးကို တတ္ကၽြမ္းသည္ မွာ ေကာင္းမြန္ေသာ္လည္း မိမိ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္
ကိုက္ညီသည့္ သင္တန္းမ်ားကိုသာ တက္သင့္ပါသည္။ သူနာျပဳအလုပ္၊
ေဆးဝါးကိစၥမ်ားကို စိတ္မဝင္စားပဲ အမ်ားတကာေယာင္လို႔ ေဆးဝါးကၽြမ္းက်င္
တက္လွ်င္ အခ်ီးအႏွီး ပင္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ထို႔အတူ သခ်ၤာဆိုလွ်င္ ၁ ႏွင့္ ၁
ေပါင္းရမည္ ကိုပင္ စိတ္မဝင္စားသူက LCCI တက္ေသာအခါ လမ္းတစ္ဝက္တြင္
ရပ္သြားပါလိမ့္မည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဆရာဝန္က LCCI တက္ဖို႔မလိုသလို B.Com
ဘြဲ႔ရက Graphic Design တက္ရန္မလိုအပ္ပါ။ သိုေသာ္ အမွန္တကယ္ ဝါသနာပါ၍
လုပ္ငန္းေျပာင္းလိုပါက တက္ႏိုင္ပါသည္။
သင္တန္းမတက္မီ မိမိ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ဦးစြာစဥ္းစားရပါမည္၊ ထိုလုပ္ငန္းအတြက္
ဘာလိုအပ္လဲ (need) ကိုေလ့လာရပါမည္။ ထိုလိုအပ္ခ်က္ (need) ကို အဓိက
ျဖည့္ဆည္းရပါမည္။ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျပည့္စံုသည့္အခါ လုပ္ခ်င္ေသာ အလုပ္ကို
တစ္စိုက္မတ္မတ္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ပါ။ အလ်င္းသင့္လို႔ ေျပာလိုသည္မွာ "ရရာ
အလုပ္ကို လိုက္ေလွ်ာက္မေနပဲ လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ကိုပဲ ရေအာင္ေလွ်ာက္ပါ"
လုပ္ခ်င္ေသာ အလုုပ္အတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျပည့္စံုေနရန္ေတာ့လိုပါသည္။
ဆရာဝန္တစ္ေယာက္က ေဆးပညာကို သမိုင္းအစကပင္ ယေနေခတ္ ေနာက္ဆံုးနည္းပညာမ်ား
အထိ သိေအာင္၊ တတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမည္။ ေက်ာင္းဆရာဆိုပါကလည္း
ပညာေရးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ကိစၥမွန္သမွ် တတ္ကၽြမ္းပိုင္ႏိုင္သင့္ပါသည္။
စစ္သားက စစ္ပညာတတ္ရပါမည္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားက ႏိုင္ငံေရး နားလည္ရပါမည္။
ယေန႔ေခတ္ကာလတြင္ မည္သည့္နယ္ပယ္တြင္မဆို မိမိသက္ဆိုင္ရာ သက္ေမြး
ဝမ္းေၾကာင္း ပညာရပ္ ၿပီးလွ်င္ အဓိက တတ္ေျမာက္ထားသင့္သည္မွာ ကြန္ပ်ဴတာ၊
အဂၤလိပ္ ဘာသာစကား ႏွင့္ လူမႈဆက္ဆံေရးပညာပင္ ျဖစ္ပါသည္။ က်န္သည့္
စီးပြားေရးအေၾကာင္း၊ ဘဏ္အေၾကာင္း၊ ဥပေဒအေၾကာင္း၊
ကုန္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းအေၾကာင္း စသည့္ နယ္ပယ္အသီးသီးကို သိကၽြမ္းလွ်င္
ေကာင္းပါသည္၊ သို႔ေသာ္ မိမိနယ္ပယ္ႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ မသက္ဆိုင္လွ်င္
အဓိကမက်လွပါ၊ လိုအပ္လာပါက တတ္ကၽြမ္းသူမ်ားႏွင့္ တုိင္ပင္ကာ
ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။ လူတိုင္းသည္ မိမိသက္ဆိုင္ရာ က႑အလိုက္ ကၽြမ္းက်င္
ပိုင္ႏိုင္ေနပါလွ်င္ ႏိုင္ငံတစ္ခုလံုးအေနျဖင့္ပါ ဟန္ခ်က္ညီညီ
ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ပါလိမ့္မည္။
လူတိုင္းအတြက္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေတြ႔ႀကံဳေနၾကရေသာ
အေသးအဖြဲ႕ကိစၥရပ္မ်ားမွသည္ ဘဝႏွင့္ဆိုင္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားအထိ
ကိစၥအရပ္ရပ္တြင္ လူငယ္တိုင္း လိုအပ္ခ်က္ (need) ႏွင့္ လိုခ်င္မႈ (want)၊
အဓိက ႏွင့္ သာမည ကို ကြဲကြဲျပားျပား သတ္မွတ္ကာ မိမိသက္ဆိုင္ရာ
လုပ္ငန္းခြင္တြင္ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တမ္းကၽြမ္းပိုင္ႏိုင္ေအာင္
လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းကာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကပါေစ ေၾကာင္း ရည္ရြယ္ကာ
ေရးသား မွ်ေဝလိုက္ပါသည္။
“ရတဲ့အသိကို လက္ေတြ႔ အသံုးခ်ႏုိင္ပါေစ … ”
ေအာင္ကိုဦး(UMK)
Be The Best !

Credit to Aung Ko U - UMK

Source => https://www.facebook.com/aungkouumk/posts/470396926420434:0

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Be Positive!

Share on Google Plus

About Unknown

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.