ၿပီးဆံုးျခင္း ႏွင့္ ၿပီးေျမာက္ျခင္း


ၿပီးဆံုးျခင္း ႏွင့္ ၿပီးေျမာက္ျခင္း
(finish & complete)
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် လူသားေတြဟာ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ားစြာကို ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ ေဆာင္ရြက္ေနၾကရ ပါတယ္။ လုပ္ငန္းတစ္ခု ၿပီးဆံုးသြားတိုင္း ၿပီးဆံုးသြားတိုင္း ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္သြားတာ ဟုတ္ပါရဲ႕လား? ဒါကို နည္းနည္းေတာ့ စဥ္းစားသံုးသပ္ၾကဖို႔လိုပါတယ္၊ အဲဒါကို မသံုးသပ္မိဘူးဆိုရင္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မထိေရာက္ဘူးဆိုရင္ လုပ္လိုက္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ ေတြဟာ ဟန္ေရးျပသက္သက္ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ သင္တန္း တစ္ခုခုကို လိုအပ္လိ႔ု တက္တယ္ ဆိုၾကပါစို႔၊ အဲဒီသင္တန္းရဲ႕ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကာလ ၿပီးဆံုးတဲ့အခါ အဲဒီသင္တန္းကို ၿပီးဆံုးပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီသင္တန္းက ေပးတဲ့ အသိပညာျဖစ္ေစ၊ နည္းပညာျဖစ္ေစ မရလိုက္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ၿပီးဆံုး႐ံုသာရွိပါမယ္၊ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္တာ လို႔ မေခၚႏုိင္ဘူးလို႔ စာေရးသူ ယူဆပါတယ္။
ထို႔အတူ အလွဴတစ္ခုလုပ္တယ္ဆိုရင္လည္း ထမင္းေရေခ်ာင္းစီး ေမာင္းတီးၿပီးေတာ့၊ ေဗ်ာသံ စည္သံ တညံညံနဲ႔ ဆိုင္းဝိုင္းႀကီးေတြ၊ အၿငိမ့္ေတြနဲ႔ စည္စည္ကားကား သိုက္သိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ျပဳလုပ္တယ္ ဆိုၾကပါစို႔၊ အလွဴပြဲႀကီး ေရစက္ခ်တဲ့အခါ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚၾက၊ ခ်ီးမြမ္းၾကနဲ႔ ခမ္းနားတဲ့ အလွဴပြဲႀကီး တစ္ခု ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အလွဴရွင္ေတြျဖစ္တဲ့၊ အလွဴဒါယကာ/ အလွဴဒါယိကာမ ေတြဟာ ဒီအလွဴႀကီးကို ေစတနာ သံုးတန္ျပတ္သားစြာနဲ႔ နိဗၺာန္ကို အေထာက္အပံ့ျပဳေစျခင္းအတြက္ လွဴဒါန္းႏုိင္ခဲ့တာ ဟုတ္ပါရဲ႕လား ဆိုတာကို ျပန္သံုးသပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးလွဴဒါန္းတာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဂုဏ္ ျဒပ္ေတြလိုခ်င္လို႔၊ ဒီအလွဴႀကီး လွဴလိုက္လို႔ လုပ္ငန္းတစ္ခုခုရဖို႔၊ ခြင္တစ္ခု ရဖို႔ ေမွ်ာ္ေတြးၿပီး လုပ္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စည္စည္ကားကား ၿပီးဆံုးသြားတယ္ဆိုေပမယ့္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္တယ္ လို႔ ေျပာဖို႔ခက္ပါတယ္၊ တနည္းအားျဖင့္ မူလရည္ရြယ္ခ်က္ကို မေရာက္တာကို၊ အက်ိဳးေက်းဇူးမရွိတာကို ဆိုလိုတာပါ။ (ခြင္ရဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး အလွဴလုပ္တာမ်ိဳးကို စာေရးသူတို႔ ၉/၁၀ တန္းေလာက္က ေတြ႔ႀကံဳဖူးပါတယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲ ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုက စာေရးသူတို႔ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ ရွင္အပါး ၁၀၀၀ နဲ႔ ရဟန္းကေတာ့ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့ပါ ကို ရဟန္းခံရွင္ျပဳ အလွဴေတာ္မဂၤလာႀကီး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ စာေရးသူတို႔ၿမိဳ႕ငယ္ေလးက ေလယာဥ္ကြင္းကို ျပည္နယ္မွာ အႀကီးဆံုး ေလယာဥ္ကြင္းအျဖစ္တည္ေဆာက္ခြင့္ ပါမစ္ကို အဲဒီကုမၸဏီႀကီးက ရွရွိသြားပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး ကိစၥေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အစုနဲ႔အေဝး ဒုနဲ႔ေဒး ရွိေနပါတယ္။)
ဒီေန႔ေခတ္ခ်ိန္မွာ ေနရာေဒသေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စာေပေဟာေျပာပြဲ အပါအဝင္၊ အသိပညာေပး ေဟာေျပာပြဲေတြ၊ နည္းပညာဆုိင္ရာ/ အတတ္ပညာဆိုင္ရာ ေဟာေျပာပြဲေတြ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ျပဳလုပ္ လာၾကတာကိုလည္း ေတြ႔ေန႔ရပါတယ္။ အဲဒီေဟာေျပာပြဲေတြ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ တက္ေရာက္သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နဲ႔ စည္စည္ကားကား သိုက္သိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပြဲကို စီစဥ္သူေတြ အေနနဲ႔ အခမ္းအနားတစ္ခု အဆင္ေျပေျပ ၿပီးဆံုးသြား႐ံုေလာက္ကို လုပ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီဆိုၿပီး လက္မေထာင္ ေန႐ံုနဲ႔ ရပ္မထားသင့္ပါ။ အဲဒီပြဲက နားေထာင္သူ ပရိတ္သတ္ေတြကို ဘယ္ေလာက္ စာေပဆိုင္ရာ ဗဟုသုတ၊ အသိပညာဆိုင္ရာ ဗဟုသုတ၊ အတတ္ပညာဆိုင္ရာ ဗဟုသုတ စတဲ့ ပြဲအေပၚကိုမူတည္ၿပီး ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အသိေတြ ရခဲ့ၾကပါရဲ႕လား? ဒါကို ပြဲစီစဥ္သူမ်ား အေနနဲ႔ သံုးသပ္ၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ တကယ္လိုခ်င္တဲ့၊ တကယ္စိတ္ဝင္စားတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြ ေရာက္လာေအာင္၊ ေဟာေျပာသူေတြ ေပးတဲ့အသိေတြကို အမွန္တကယ္ လက္ခံရယူႏိုင္ေအာင္ ပြဲစီစဥ္သူေတြက ႀကိဳတင္ စည္း႐ံုးဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွသာ စီစဥ္သူေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ထိေရာက္တဲ့ ၿပီးဆံုးျခင္းသက္သက္ မဟုတ္တဲ့ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ျခင္းေတြ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
ဒါအျပင္ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲေတြလည္း ၿမိဳသိပ္ခဲ့ရမႈေတြကို အတိုးခ်ၿပီး ေျပာစရာေတြကလည္း မ်ားလြန္းေတာ့ ခဏခဏ ေတြ႔ႀကံဳၾကရပါတယ္။ အဲဒီလို ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲေတြမွာလည္း အထက္မွာေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းပါ …။ ဘယ္အေၾကာင္းအရာ ဘယ္ကိစၥအတြက္ လူဦးေရ ဘယ္ေလာက္တက္ေရာက္ၿပီး ဘယ္မွာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္၊ ဘယ္ကေန ဘယ္အထိ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္ စသည္ျဖင့္ ဓါတ္ပံုမ်ားနဲ႔တကြ ေနာက္တစ္ေန႔ သတင္း စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ပါလာၿပီး ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲတစ္ခု လူေတြႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားၿပီး ၿပီးဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပြဲမွာ ဒီကိစၥကို တကယ္ ေတာင္းဆိုခ်င္တဲ့သူ၊ ရင္ထဲက တကယ္ကို ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပါသလဲ၊ အဲဒီက အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ဘယ္ေလာက္အထိ ရွိ္လဲ စတာေတြကို ဦးေဆာင္သူ ေတြက စိစစ္ သံုးသပ္ၾကည့္ၾကဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ “အမ်ားေယာင္လို႔ လိုက္ၿပီးေယာင္ အေမာင္ ေတာင္မွန္း/ေျမာက္မွန္းမသိ” ဆိုတဲ့လူေတြသာ မ်ားမယ္ဆိုရင္ ၿပီးဆံုးသြားတာ မွန္ေပမယ့္ ေအာင္ျမင္တဲ့ ၿပီးေျမာက္ျခင္းျဖစ္မွာ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ (ကၽြန္ေတာ္သင္တန္းသား တစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ငန္းအပါအဝင္ အဲဒီေနရာမွာ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ သူေတြအားလံုး က စည္ပင္နဲ႔ ျပႆနာျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီလုပ္ငန္းရွင္ေတြ စုေပါင္းၿပီး မခံမရပ္ႏုိင္ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ လူေတြလိုက္ေခၚၿပီး လူအင္အား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ဦးေဆာင္သူေတြက သူတို႔ကို ဘာေၾကာင့္လုပ္တယ္၊ ဘာကိုေတာင္းဆိုခ်င္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာအထိ ရရင္ ေက်နပ္ႏုိင္မယ္၊ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ ရတဲ့အထိ ဆက္လုပ္သြားမယ္ စတာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ မရွင္းျပဘဲ လုပ္လိုက္တဲ့အခါ တကယ္နစ္နာတာေတြအတြက္ တကယ္ခံစားရလို႔ လိုက္ပါ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ ၾကတဲ့သူေတြ ရွိသလို ဘာမွန္းညာမွန္းမသိ လိုက္ပါလာတဲ့သူေတြလဲ ရွိတာကို ေတြ႔ႀကံဳဖူးပါတယ္။)
လုပ္ငန္းတစ္ခု ၿပီးဆံုးတိုင္းမွာ ၿပီးဆံုးသြား႐ံုနဲ႔ ေက်နပ္ေနမယ္ ဆိုရင္ တကယ္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ ရဲ႕လားဆိုတာ သံုးသပ္ဖို႔ ေမ့ေနၾကမယ္ဆိုရင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ထိေရာက္တဲ့ လုပ္ငန္းမ်ိဳးဟုတ္လား/ မဟုတ္လား ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးေသးဘဲ လုပ္ငန္းတစ္ခုကို စတင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့အခါ ၿပီးဆံုးသည္အထိ လုပ္ႏုိင္ၿပီဆိုရင္ ဒါဟာေက်နပ္စရာပါ၊ အသိအမွတ္ျပဳစရာပါ၊ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ စသည္ျဖင့္ ဆက္လုပ္လာတဲ့အခါေတာ့ တကယ္ၿပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ရဲ႕လား ဆိုတဲ့အခ်က္ကို စဥ္းစားသံုးသပ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ထိေရာက္တဲ့ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြ ျဖစ္လာမွာပါ။ စာေမးပြဲတစ္ခုကို ေျဖဆိုၿပီးတိုင္း စာေမးပြဲေအာင္ျမင္သြားတာ မဟုတ္ေပမယ့္၊ စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့သူတိုင္းဟာ စာေမးပြဲကို ေျဖဆိုၿပီးသူ ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေမးပြဲတစ္ခု ၿပီးဆံုးသြားတာကို သာယာေန႐ံုနဲ႔ ရပ္တန္႔မထားဘဲ စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္တဲ့အထိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
“ၿပီးဆံုးျခင္းတိုင္း ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကပါေစ …”
ေအာင္ကိုဦး(UMK)
Be the Best !
ဒီေဆာင္းပါးဟာ အျပစ္တင္/ အျပစ္ျမင္တဲ့၊ မေကာင္းျမင္တဲ့ဝါဒနဲ႔ အားလံုးကို ဝါးလံုးရွည္နဲ႔ ရမ္းၿပီးေရးတဲ့ သေဘာ မဟုတ္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ (အားလံုးကို မဆိုလိုပါ) ေမ့ေနတတ္ၾကတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ကို သတိထားမိေစဖို႔ အျပဳသေဘာနဲ႔ ေရးျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင့္ ရွိပါတယ္၊ ေဝဖန္အႀကံျပဳ ေဆြးေႏြးမႈေတြကိုလည္း ႀကိဳဆိုပါတယ္ … ။

Credit to Aung Ko Oo - UMK


Source => https://www.facebook.com/aungkouumk/posts/470504706409656:0



ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Be Positive!
Share on Google Plus

About Unknown

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Post a Comment